Brzeg

Chłopak spojrzał na Carrie zaskoczony
-Jednak przyszłaś-Uśmiechnął się do niej-Sama miałaś jej dość czy musiałaś ją najpierw pobić?-Zapytał niby to niewinnie lecz z nadzieją w głosie

-To córka Demeter,nie lubi przemocy
-Wszystko potrafisz popsuć
-Hehe...uczę się od mistrza
-Mam Cię już serdecznie dość!

Kaimi zauważył chłodne spojrzenie rzucone na piasek i wodę
-Nie lubisz miejsc gdzie nie ma roślin prawda?-Zapytał ostrożnie-Wydają Ci się martwe,bez wyrazu-Podał jej wianek z kwiatów-Proszę,to dla Ciebie

-Obeszło się bez walki- oznajmiła lekko się śmiejąc. Zaczęła krążyć palcami po piasku zostawiając na nim liczne zawijasy. Westchnęła cicho.
-Troszeczkę- powiedziała krzywiąc się, a chłopak podał jej wianek z kwiatów, był podobny do tego, którego wcześniej zrobiła na łące- Czy to ma być szantaż?- zapytała żartobliwie- Ale dzięki.
Uśmiechnęła się.

-Nie martw się,ten się nie skurczy-Uśmiechnął się i puścił do dziewczyny oko-Najgorsze jest to,że mamy z Aną umowę,właściwie to przysięgę,jeżeli ona pokarze mi drogę do Hadesu,ja mam być jej posłuszny...chyba,że któryś z warunków nie zostanie dotrzymany,na przykład jeżeli sam znajdę wejście do Hadesu-Stwierdził ponuro-Mam pytanie...-Zaczął-Jeżeli poprosił bym Cię o pomoc w tym niebezpiecznym przedsięwzięciu...zgodziłabyś się?-Widać było,że to pytanie ledwo przeszło mu przez gardło,nie chciał mieszać w to dziewczyny ale była to jedyna osoba w całym obozie którą jakoś znał..za wyjątkiem Any i córki Zeusa której imienia nawet nie zdążył zapamiętać,na dodatek wyczuwał w Carrie jakąś niezwykła siłę

Carrie podrzucała lekko w górę swój wianek, był piękny kiedy mienił się w złocistym słońcu.
Zmrużyła oczy kiedy usłyszała dalszą wypowiedz Kaimi'ego. To o tym tak uparcie mówili na łące. Chłopak zawarł jakąś chorą umowę z tą Aną, że pokarze jej wejście do Hadesu, tylko po co?
-Niebezpieczna, tak?- zapytała ciągle o tym myśląc- Jeśli tylko potrafię pomóc to pomogę.
Zawsze była skora do różnych misji lub jakiś przedsięwzięć.
-Oczywiście.

[mojej postaci tu nie ma]

A w ich kierunku ruszyło 19 żywych trupów: Dzieci, kobiety, mężczyźni oraz 3 staruszków z zamiarem uduszenia oraz skrzywdzenia tak mocno jak było to możliwe.

-Ana-Chłopak warknął,wiedział,że to sprawka dziewczyny,najwyraźniej domyśliła się,że Kaimi chce nagiąć umowę(Nic nie było mówione o tym,że nie wolno znaleźć wejścia samemu)-To jej ostatni błąd

Dłonie Kaimiego powędrowały w górę,a za ich przykładem ruszyła cała woda z jeziora
-Trza się myć nie wietrzyć!-Kilka ostrych jak brzytwa serii wody uderzyło w potwory rozcinając je w najróżniejszych miejscach

Carrie obróciła się gwałtownie kiedy usłyszała dziwny, podejrzliwy dźwięk. Za nimi stała gromadka jakiś trupów, niektórzy powoli gnili, kobiety, mężczyźni, dzieci. To było okropne. Ana, przeszło jej przez myśl, to na pewno jej sprawka.
Zobaczyła jak Kaimi 'podnosi' wodę z jeziora i oblewa wszystkich umarlaków, zostawiając ich w licznych ranach. Większość poległa, ale zostało jeszcze kilka.
Sięgnęła po swój pierścionek, przekręciła go, a w jej ręce pojawił się długi, spiżowy miecz.
Ruszyła w stronę potworów.

[A teraz najlepsze: Trupy podnoszą się, gdyż iż ponieważ, to trupy, nieważne czy mają rany i głowę, czy nie - one i tak nic nie czują. :3]

-Skoro nie można ich zabić to trzeba unieruchomić-Chłopak ponownie wykorzystał wodę,mokre bańki wchłonęły wszystkich umarlaków-I żebym was tu nie widział!-Krzyknął zaciskając pięści jednocześnie miażdżąc potwory

Carrie przykucnęła na trawie, a jej miecz powrócił do dawnej formy.
- Teraz wiem jak to jest, zawierać układy z Aną.
Zamknęła oczy, a resztki ciała ludzi zaczęła powoli pokrywać zielona trawa i grube korzenie. Westchnęła głośno i zaczęła otrzepywać spodnie z nadmiaru brudnej, lepiącej się ziemi.

-Wygląda na to,że Ana się zdekoncentrowała...ale dlaczego-Chłopak zamyślił się po czym otworzył szeroko oczy-Bogowie,wypad do Nowego Yorku-Jęknął chłopak-Pośpieszmy się,może jeszcze ich złapiemy!-Krzyknął i pobiegł przed siebie

Carrie westchnęła i wstała z ziemi. Poprawiła swoje włosy które znalazły się w nieładzie.
Słysząc słowa chłopaka nie kryła zaskoczenia.
-Wypad, tak?- zapytała- Nigdy nie jestem na bieżąco.
Pobiegła w stronę bramy, może jeszcze zdąży.

/brama/

Lilia przyszła nad jezioro. Jako córka Pana Wód uwielbiała wszelką wodę. Świetnie też pływała i nurkowała, nie musiała bowiem wynurzać się na powierzchnię, aby zaczerpnąć powietrza.
Gdy przybyła nad jezioro, rzuciła ręcznik (właściwie nie był jej potrzebny, bo, jeśli chciała, woda jej nie moczyła, ale musiała później mieć na czym siedzieć) na piaszczystą plażę, zrzuciła sukienkę (pod nią miała kostium kąpielowy) i wskoczyła do wody. Pływała i nurkowała jekieś pół godziny a potem wyciągnęła się na ręczniku na brzegu i zaczęła się opalać. W którymś momencie zasnęła...

Jeremiah sam nie wiedział, dlaczego tutaj przybył. Potrzebował ciszy? Tak, on. Chłopak, który z reguły woli rozróby i bójki. Przynajmniej popatrzy się na ładne nimfy wodne, bo chociaż jest środek zimy, jezioro żyje pełną gębą.
Idąc, wyciągnął z kieszeni paczkę papierosów, którą przed chwilą dostał od swojego kolegi - syna Hermesa. Ah te Hermesiątka. Jermiah kręcąc głową, zaśmiał się na samą myśl o wcześniejszym spotkaniu z Katarą. Co poradzić, lubił waleczne dziewczyny.
Kiedy dotarł już na brzeg jeziora, pierwszą rzeczą, jaka ujrzał była Liliana (niech już się znają, bo zapoznawanie jest głupie, a Kat coś o tym wie. XD). Tej to przygrzało dziś.
Chłopak przykucnął obok niej, wypuścił z buzi dym i zwrócił się do swojej koleżanki.
- Wstawaj, królewno.

Lilia obudziła się, gdu usłyszała głos Jerry'ego i w dodatku poczuła zapach dymu papierosowego. Otwozryła oczy. No, naturalnie, to byłon.
- Fuj! - skrzywiła nos . - A ty jak zwykle kurzysz to świństwo...
Lubiła Jeremiaha, ale ten jego nałóg... Z jej rodziny nikt nie palił, nie była więc do tego przyzwyczajona.
- Czemu mam włąściwie wstawać? - zapytała i przeciągnęła się rozkosznie, niczym syrena .- Nie mam ochoty. Jest mi zbyt przyjemnie..
Lubiła, jak promienie słońca muskały jej skórę...

Jeremiah uśmiechnął się łobuzersko.
- Podobno grasuje tu seryjny morderca, maltretujący koty, który lubi też sobie popatrzeć na piękne dziewczęta. Pomyślałem, że chciałabyś wiedzieć.
Puścił uwagę Lil o swoich kochanych papierosach. Prawda jest taka, że to jedyna rzecz, którą lubił. Bez reszty mógłby żyć, ale bez papierosów? Panna musi zaakceptować fakt, że albo dostaje Jeremiah z tym paskudnym nałogiem, albo w ogóle. Koniec.
- Ja też jestem przyjemny, do czasu. - Nie, żeby narzekał, iż Liliana leży tu przy nim w skąpym wdzianku, skądże znowu. Ale dobrze, skoro tak stawia sprawy. Jeremiah usiadł przy niej, krzyżując nogi. Zaciągnął się po raz ostatni i wyrzucił niedopałek za siebie.
- Co mi możesz ciekawego powiedzieć, moja droga Lily?

Dziewczyna uśmiechnęła się pod nosem. On ma ochotę poflirtować? Czemu nie! Obróciła się na brzuch, podtrzymzła brodę dłońmi i popatrzyła w oczy chłopakowi, z udawanym uwielbieniem.
- A co chciałbyś usłyszeć, mój drogi Jerry? - odparła mu w tym samym stylu. - Może to, że nie boję się żadnych seryjnych czy jednorazowych morderców, gdy jestem z tobą? Przecież mnie obronisz! - uśmiechnęła się przymilnie a jednocześnie wyzywająco. - Czyż nie? W twoim towarzystwie - tak slinego, przystojnego mężyczny -czegóż miałabym się lękać? - tym razem uderzyła w nutę heroiny ze starego romansu.

Chłopak wywrócił oczami. No tak, typowe.
A który heros bałby się jakiegoś ludzkiego obrzydliwego zboczeńca, skoro wystarczyłby jeden kopniak z półobrotu i byłoby po nim? Żaden, ale sama świadomość, że jakiś psychol cię obserwuje, może być niepokojąca.
- Czegóż? Ano tego, że nie zadziałają na mnie twoje próby poderwania mnie, złotko? - Odparł z nutką ironii. On tutaj jest panem zarywania.
- I nie nazywaj mnie Jerry - burknął. Cholerne, amerykańskie przezwisko. Nienawidził go baaaardzo. Tak samo bardzo nienawidził długiego siedzenia w miejscu i nic nierobienia. Dla niektórych może się to wydawać chore, ale on nie potrzebował spokoju. Relaksował się na arenie, o tak.
- Zresztą - zaczął, podnosząc się z miejsca. - Jak sobie chcesz, to leż. Ja nie zamierzam. Na razie.

/Sorry, kiedy indziej pogramy. Niewinne dziewice wzywają!
//brama